یکی از گابریل گارسیا مارکزز، آثار بسیار پیچیده و جاه طلبی، پاییز Patriarch یک داستان درخشان استبدادی کارائیب و فساد قدرت است.
از خیریه تا فریب، خیرخواهی به خشونت، ترس از خدا به شدت ظلم و ستم، دیکتاتور پاییز Patriarch بهترین و بدترین طبیعت انسان را دربرمی گیرد. گابریل گارسیا مارکز، استاد مشهور رئالیسم جادویی، ظاهرا ستارۀ مرگ را در زندان دیکتاتوری خود گرفتار می کند. با استفاده از یک سبک نوآورانه، رویایی و سرشار از توصیف های نمادین، رمان خواننده را به جهان تبدیل می کند که در عین حال خیالی و واقعی است.
خرید کتاب پاییز پدرسالار
جستجوی کتاب پاییز پدرسالار در گودریدز
معرفی کتاب پاییز پدرسالار از نگاه کاربران
گابریل گارسیا مارکز:@ از لحاظ ادبی مهم ترین کتاب من @پاییز پیشوا @است.این اثر که همیشه دوست داشتم بنویسمش مرا از گمنامی نجات داد.برای خلق این اثر بیش از 17 سال کار کردم.@ **
مشاهده لینک اصلی
و آنگاه که پاییز زندگی از راه می رسد،جز خاطراتی محو از عشق،و احساسی که تاثیری شگرف در دوران شباب بر روح و جسم گذاشته است، باقی نمی ماند و ذهن انسان توسط احساسی به مراتب قویتر و برتر ،انباشته می شود.نیرویی که هر لحظه نزدیکتر می آید و انتهایش نابودی است.آری ،مرگ به اندازه ای تاثیر گذار است که سایر احساسات از جمله عشق را به فراموشی می سپارد و چنان ذهن فرد را متوجه خود می کند که تا آخرین لحظات عمر،فرصتی برای اندیشیدن به مقولات دیگر باقی نمی گذارد.... و چه دلتنگ کننده است پاییز زندگی
مشاهده لینک اصلی
چرا این مورد من همیشه مورد علاقه است؟ در سایت رسمی جایزه نوبل یک پرسشنامه وجود دارد، از شما می خواهد بگویید که کتاب مورد علاقه شما از یک برنده جایزه نوبل و چرا است. من یک لحظه تردید داشتم، آیا تصمیم گرفتم که پاییز وطن پرست یا دکتر Faustus توسط توماس مان، اما عمیق در قلب من که قبلا می دانستم، هیچ شکی در مورد آن نبود، این انتخاب من بود. خوب، اساسا پرسشنامه، حداقل به من، به من گفت که چرا این مورد من مورد علاقه من است. من نوشتم @ هر کلمه ای غیرعادی خواهد بود @ چون زمانی که من سعی داشتم حوادث را مرور کنم، توصیف ها، احساسات در سر من، متوجه شدم که نمی توانم این کار را انجام دهم. شما نمی توانید این کتاب را توصیف کنید. واژه هایی مانند «مارکز» در مورد آن، مانند کتاب الربیعی، مهمترین کتاب من بود که می توانست من را از فراموشی نجات دهد ... و یا نویسنده ای که یک صد سال حبس را نوشت، سرانجام تصمیم گرفت نوشتن آنچه را که می خواست @ نمی تواند، احساسات شما را تحریک کند، من، در حالی که خواندن این. چرا او گفت که حدود یک صد ...؟ از آنجا که قبل از آن، او یک نویسنده در حال مبارزه بود، تلاش برای پیدا کردن یک ناشر که نسخه های خطی خود را چاپ، اما او احساس در مورد این یکی بود، او متقاعد شده بود که منتقدان آن را بررسی مثبت، او فقط نمی دانستند برای اطمینان مردم عقیده دارند، که، البته، آنها انجام دادند. پس از اینکه در سراسر دنیا مشهور شد، می توانست با اطمینان در مورد آنچه که او واقعا می خواست در مورد پاییز وطن پرستی بنویسد، می توانست با چند سال پیش این ایده را داشته باشد. او اولین بار در سال 1958 آن را نوشت و حتی فکر کرد که او حدود 300 صفحه نوشته بود و احساس کرد که تن و سبک او برای آنچه که می خواست نوشت و آن را به سطل زباله برساند مناسب نبود. علاوه بر این، او فرآیند آن را برای نوشتن صد .... انجام داد. .... ده سال بعد، در سال 1968، او دوباره برای سومین بار آن را نوشت و او را متوقف کرد، چون تنوع و سبک کامل را یافت، سبک بسیاری مردم با آن موافق نیستند و مشکل پیدا می کنند. او هفت سال طول کشید تا آن را بنویسد، اما در مورد پانزده (نوزده سال برای یک صد ...) فکر کرد. این فرایند واقعا نوشتن کتاب است که بیشتر او را میگیرد، بنابراین غم انگیز است که از گذشته استفاده کند: بیشتر او را گرفت، اما این داستان را در سر او گسترش داد و راهی مناسب برای گفتن آن پیدا کرد. ایدهی کتاب در سال 1958 به او رسید، زمانی که دیکتاتور ونزوئلا - Pà © rez Jimà © nez - پرواز کرد و فرار کرد و دو یا سه روز پس از سقوط او در ساعت 4 صبح، او یک افسر را که پشت سر گذاشت و با چکمه های گشاد و تفنگش دید رنگ آمیزی فرش. در آن لحظه، زمانی که در حال بحث در مورد چگونگی شکل گیری دولت جدید بود، او شهود قدرت، گناه قدرت را داشت. همانطور که در تمام کتاب هایش، این ایده از یک تصویر، یک چشم انداز و یک تصویر دیکتاتور قدیمی و غیر قابل تصور قدیم بود که در یک کاخ پر از گاوها تنها بود. قصدش این بود که ترکیب همه دیکتاتورهای آمریکای لاتین، به خصوص کسانی که از کارائیب هستند. خوان ویسنته گیمز شجاعت شدید او را اعمال کرد، بنابراین @ Patriarch @ بیشتر او را نسبت به هر دیکتاتور دیگر داشت. اما شخصیتی نیست که بیشترین علاقه مارکز را داشته باشد، اما این امکان برای تفکر بر قدرت است. قدرت مطلق، که او همیشه به عنوان بزرگترین و پیچیده ترین دستاورد انسان شناخته می شود، و در نتیجه آن، عظمت و بدبختی خود را در همان زمان خلاصه می کند. او آزادی های زیادی را در رابطه با زمان و تاریخچه اش گذراند: یک روز وقتی دیکتاتور بیدار می شود ، او هر کس را با فنجان جمجمه میبیند، مانند لباسهایی که از کارتهای بازی پوشیدنی است، همه چیز را عوض می کند (تخم مرغ ایگوانا، پوست تمساح، تنباکو و شکلات) با فنجان جمجمه رنگی. او پنجره ای را که با دریا درمی آید، می بیند و دندونو را به سمت کشتی های دریایی ترک می کند و سه کاروان دریایی کریستوفر کلمب را می بیند. هیچ کشوری به جز جغرافیا نیز هیچ استثنائی ندارد: کشور پدرسخواه در واقع کارائیب است، اما مخلوق بین کارائیب اسپانیایی و Caribbeans انگلیسی: Barranquilla، Cartagena، خیابان های پاناما، اماکن قدیمی هاوانا، سان جوان یا گویرا و همچنین از آنتیل های انگلیس، با هندوها، چینی ها و هلندی ها. @ شعر در تنهایی قدرت @، مارکز گفت: در مورد آن. با این حال، تمام این اطلاعات و جزئیات هیچ چیز در مقایسه با تجربه شما دریافت کنید، من امیدوارم که، در حالی که خواندن این. این یک کار مضحک است، هر کلمه در مکان دقیق آن، هر تغییر صدای و دیدگاه آن مانند نفس هوای تازه است. به من این شاهکار او است، چیزی که هرگز برابر نمی شود. هنگامی که او جایزه نوبل ادبیات را در سال 1982 دریافت کرد، در پس زمینه کنسرتو پیانو 3 توسط بنیاد بارتوک، که مارکز اغلب در هنگام نوشتن کتاب حضور داشت، بازی می کرد. برای من این شواهدی است که آکادمی Sweedish این کتاب را به عنوان شاهکار خود پیدا کرده است. دوست بزرگوار، عمر تورریسو، 48 ساعت قبل از مرگش به او گفت: \"پاییز وطن پرست بزرگترین کتاب توست: ما همه مثل شما توضیح دهید @ بسیار سپاسگزار Plinio Apuleyo مندوزا برای اطلاعات Ive مورد استفاده در بالا، ...
مشاهده لینک اصلی
من عاشق GGM هستم اما این خیلی بد بود ... سه ماه برای خواندن چنین كتابی كاملا می گوید این همه.
مشاهده لینک اصلی
رمان های اول و سوم در سه گانه گابریل گارسیا مورسکز، یک صد سال تنهایی و عشق در زمان وبا، بیشتر شناخته شده و بیشتر از این، حجم متوسط است. سخت نیست که بدانیم چرا. خود سبک این کار باعث می شود که آن کمتر قابل دسترسی باشد، سبک ای است که جریان هوشیاری در سراسر، اغلب از دیدگاه های شخصیت های مختلف در یک جمله عظیم و روایت است که واقعا تقریبا جایی ندارد، بازتاب چند لایه در طول عمر نامطلوب یک حاکم کارائیب و فرهنگی که او در آن کار می کند و عملکردش را برای حفظ قدرتش حتی زمانی که او هرگز قادر به دانستن آنچه که زندگی است، به استثنای چشم انداز محدودش محدود است. عجیب و غریب نیست که اصطلاحی برای توصیف طرح و روایت این اثر باشد، و اغلب نیز هیپنوتیزم است. ممکن است برای خواننده بیش از پیش آسان باشد که در جملات بی انتها پیچیده و موتیف تکراری که با هم و با هم در میان شش قسمت قرار می گیرند، بیشتر و بیشتر شود، ، بسیار شبیه به گوش دادن به موسیقی، تجربه جریان زبان است و به تدریج اجازه می دهد که داستان خود ظهور یابد و (نسبتا) خود را روشن کند. در میان خواندن بیش از حد به سرعت و مکان نما، خط خوبی وجود دارد و به دقت و با دقت خواندن می شود، به طوری که جزئیات دقیق تر می شود. گاهی اوقات در طول خواندن من خودم را بی قراری کردم، و سپس به طور ناگهانی احساس خودم را جذاب، تجربه عجیب و غریب. شکی نیست که این یک کار فوق العاده کار شده است، تخیلی و ماهرانه با بیش از یک تکه از رئالیسم جادویی نوشته شده است. برای من نکته های نهایی من این است که سخت باشد. من باید از انتهای رمان کوتاهی طولانی داشته باشم تا حس نوشتاری را ارائه دهم. چگونه می توانم کار را ارزیابی کنم یا نمره دهم؟ من آن را 4 از 5 ستاره برای تعالی ادبی، 3 از 5 برای لذت بردن است. او در طول سال های بی شماری او کشف کرد که دروغ راحت تر از شک است، مفید تر از عشق ، پایدار تر از حقیقت، او بدون تعجب در داستان خیالی فرمانده بدون قدرت وارد شد، بدون شکفتن بدون شکوه و احتیاج به اطاعت بدون قدرت، زمانی که در پیروی برگ های زرد پاییز او متقاعد شد که هرگز شاهکار نبوده است از تمام قدرتش محروم شد که به جز در معرض شناختن زندگی، محکوم به کشف کردن درز ها و راست کردن نخ های طناب و پیچ و تاب ضخیم از توهم واقعیت بدون اینکه حتی خیلی دیر شود که تنها زندگی حیاتی یکی از نمایش هایی که ما از این طرف شاهد آن بودیم، آقایی که این آقا را ندیده بود، این افراد فقیر را با دنباله ای از برگ های زرد سال های بی شماری ناامید کننده ما و چشمان ناپایدار شادی ما، که عشق با دانه های آلوده آلوده بود، اما همه ی شما به طور کلی عاشق آقا بودید، جایی که شما فقط یک چشم انداز نامناسبی از چشم های نگران کننده از طریق پره های گرد و غبار پنجره ی یک قطار بود، تنها لرزش برخی از لب های تیز بینی، موج فراموشی یک دستکش مخملی در دست هیچ مردی از یک پیرمرد بدون سرنوشت با هرگز نمی دانست که او چه چیزی بود، یا اینکه او چه چیزی بود، یا حتی اگر او تنها یک تخیل بود، یک ستیزه گر کمیک که هرگز نمی دانست جایی که طرف مقابل بود و جایی که حق این زندگی است که ما با یک اشتیاق غیرمعمول دوست داشتیم، حتی اگر تصور نکنید از ترس از دانستن چیزی که ما آن را خیلی خوب میدانستیم، سخت بود و طولانی بود، اما وجود نداشت هر کس دیگر، به طور کلی، چرا که ما می دانستیم که ما در حالی که او باقی مانده بود هرگز آن را با سوت نرم از پارگی او از یک مرد مرده قطع در ریشه های بریده بریده مرگ، پرواز از طریق صدای تاریک از آخرین برگ های منجمد پاییز خود را به سمت میهن از سایه های حقیقت فراموشی، ترس از ترس از پارچه های پوسیدگی کثیف کثیف و بی نظیری به چالاکی از جمعیت کثیف که به خیابان آواز خواندن شادی در اخبار جنجالی این مرگ و بیگانه برای همیشه از موسیقی آزادی و راکتهای تحقیر و زنگهای افتخار که برای جهان اعلام کرد خبر خوب این است که زمان بیقراری ابدیت به پایان رسیده است. »برای تمام تلاشهای خودمان که وانمود کنیم که زندگی شخصی ما آیا منطق و انسجام وجود دارد، آیا واقعا احتمال دارد که وانمود کند که آنها حس خطی دارند؟ و آیا تا به حال حتی از راه دور ممکن است به دانستن یکدیگر؟ من تعجب میکنم.
مشاهده لینک اصلی
من این کتاب را در میان زیباترین افرادی که تا به حال خوانده ام قرار داده ام. من حتی بالاتر از آن شاهکار و رؤیت، تحریک کننده از رویاها و تصاویر زیرشبکه که برای من قرن های تنهایی بود، قرار دادم.
مشاهده لینک اصلی
این رمان، که یک افسانه در مورد تنهایی قدرت محسوب می شود، در یک کشور تخیلی در سواحل دریای کارائیب پخش می شود. این کشور توسط یک دیکتاتور قدیمی اداره می شود که نمونه اولیه دیکتاتوری آمریکای لاتین قرن بیستم را بازسازی می کند.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب پاییز پدرسالار
از خیریه تا فریب، خیرخواهی به خشونت، ترس از خدا به شدت ظلم و ستم، دیکتاتور پاییز Patriarch بهترین و بدترین طبیعت انسان را دربرمی گیرد. گابریل گارسیا مارکز، استاد مشهور رئالیسم جادویی، ظاهرا ستارۀ مرگ را در زندان دیکتاتوری خود گرفتار می کند. با استفاده از یک سبک نوآورانه، رویایی و سرشار از توصیف های نمادین، رمان خواننده را به جهان تبدیل می کند که در عین حال خیالی و واقعی است.
خرید کتاب پاییز پدرسالار
جستجوی کتاب پاییز پدرسالار در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
و آنگاه که پاییز زندگی از راه می رسد،جز خاطراتی محو از عشق،و احساسی که تاثیری شگرف در دوران شباب بر روح و جسم گذاشته است، باقی نمی ماند و ذهن انسان توسط احساسی به مراتب قویتر و برتر ،انباشته می شود.نیرویی که هر لحظه نزدیکتر می آید و انتهایش نابودی است.آری ،مرگ به اندازه ای تاثیر گذار است که سایر احساسات از جمله عشق را به فراموشی می سپارد و چنان ذهن فرد را متوجه خود می کند که تا آخرین لحظات عمر،فرصتی برای اندیشیدن به مقولات دیگر باقی نمی گذارد.... و چه دلتنگ کننده است پاییز زندگی
مشاهده لینک اصلی
چرا این مورد من همیشه مورد علاقه است؟ در سایت رسمی جایزه نوبل یک پرسشنامه وجود دارد، از شما می خواهد بگویید که کتاب مورد علاقه شما از یک برنده جایزه نوبل و چرا است. من یک لحظه تردید داشتم، آیا تصمیم گرفتم که پاییز وطن پرست یا دکتر Faustus توسط توماس مان، اما عمیق در قلب من که قبلا می دانستم، هیچ شکی در مورد آن نبود، این انتخاب من بود. خوب، اساسا پرسشنامه، حداقل به من، به من گفت که چرا این مورد من مورد علاقه من است. من نوشتم @ هر کلمه ای غیرعادی خواهد بود @ چون زمانی که من سعی داشتم حوادث را مرور کنم، توصیف ها، احساسات در سر من، متوجه شدم که نمی توانم این کار را انجام دهم. شما نمی توانید این کتاب را توصیف کنید. واژه هایی مانند «مارکز» در مورد آن، مانند کتاب الربیعی، مهمترین کتاب من بود که می توانست من را از فراموشی نجات دهد ... و یا نویسنده ای که یک صد سال حبس را نوشت، سرانجام تصمیم گرفت نوشتن آنچه را که می خواست @ نمی تواند، احساسات شما را تحریک کند، من، در حالی که خواندن این. چرا او گفت که حدود یک صد ...؟ از آنجا که قبل از آن، او یک نویسنده در حال مبارزه بود، تلاش برای پیدا کردن یک ناشر که نسخه های خطی خود را چاپ، اما او احساس در مورد این یکی بود، او متقاعد شده بود که منتقدان آن را بررسی مثبت، او فقط نمی دانستند برای اطمینان مردم عقیده دارند، که، البته، آنها انجام دادند. پس از اینکه در سراسر دنیا مشهور شد، می توانست با اطمینان در مورد آنچه که او واقعا می خواست در مورد پاییز وطن پرستی بنویسد، می توانست با چند سال پیش این ایده را داشته باشد. او اولین بار در سال 1958 آن را نوشت و حتی فکر کرد که او حدود 300 صفحه نوشته بود و احساس کرد که تن و سبک او برای آنچه که می خواست نوشت و آن را به سطل زباله برساند مناسب نبود. علاوه بر این، او فرآیند آن را برای نوشتن صد .... انجام داد. .... ده سال بعد، در سال 1968، او دوباره برای سومین بار آن را نوشت و او را متوقف کرد، چون تنوع و سبک کامل را یافت، سبک بسیاری مردم با آن موافق نیستند و مشکل پیدا می کنند. او هفت سال طول کشید تا آن را بنویسد، اما در مورد پانزده (نوزده سال برای یک صد ...) فکر کرد. این فرایند واقعا نوشتن کتاب است که بیشتر او را میگیرد، بنابراین غم انگیز است که از گذشته استفاده کند: بیشتر او را گرفت، اما این داستان را در سر او گسترش داد و راهی مناسب برای گفتن آن پیدا کرد. ایدهی کتاب در سال 1958 به او رسید، زمانی که دیکتاتور ونزوئلا - Pà © rez Jimà © nez - پرواز کرد و فرار کرد و دو یا سه روز پس از سقوط او در ساعت 4 صبح، او یک افسر را که پشت سر گذاشت و با چکمه های گشاد و تفنگش دید رنگ آمیزی فرش. در آن لحظه، زمانی که در حال بحث در مورد چگونگی شکل گیری دولت جدید بود، او شهود قدرت، گناه قدرت را داشت. همانطور که در تمام کتاب هایش، این ایده از یک تصویر، یک چشم انداز و یک تصویر دیکتاتور قدیمی و غیر قابل تصور قدیم بود که در یک کاخ پر از گاوها تنها بود. قصدش این بود که ترکیب همه دیکتاتورهای آمریکای لاتین، به خصوص کسانی که از کارائیب هستند. خوان ویسنته گیمز شجاعت شدید او را اعمال کرد، بنابراین @ Patriarch @ بیشتر او را نسبت به هر دیکتاتور دیگر داشت. اما شخصیتی نیست که بیشترین علاقه مارکز را داشته باشد، اما این امکان برای تفکر بر قدرت است. قدرت مطلق، که او همیشه به عنوان بزرگترین و پیچیده ترین دستاورد انسان شناخته می شود، و در نتیجه آن، عظمت و بدبختی خود را در همان زمان خلاصه می کند. او آزادی های زیادی را در رابطه با زمان و تاریخچه اش گذراند: یک روز وقتی دیکتاتور بیدار می شود ، او هر کس را با فنجان جمجمه میبیند، مانند لباسهایی که از کارتهای بازی پوشیدنی است، همه چیز را عوض می کند (تخم مرغ ایگوانا، پوست تمساح، تنباکو و شکلات) با فنجان جمجمه رنگی. او پنجره ای را که با دریا درمی آید، می بیند و دندونو را به سمت کشتی های دریایی ترک می کند و سه کاروان دریایی کریستوفر کلمب را می بیند. هیچ کشوری به جز جغرافیا نیز هیچ استثنائی ندارد: کشور پدرسخواه در واقع کارائیب است، اما مخلوق بین کارائیب اسپانیایی و Caribbeans انگلیسی: Barranquilla، Cartagena، خیابان های پاناما، اماکن قدیمی هاوانا، سان جوان یا گویرا و همچنین از آنتیل های انگلیس، با هندوها، چینی ها و هلندی ها. @ شعر در تنهایی قدرت @، مارکز گفت: در مورد آن. با این حال، تمام این اطلاعات و جزئیات هیچ چیز در مقایسه با تجربه شما دریافت کنید، من امیدوارم که، در حالی که خواندن این. این یک کار مضحک است، هر کلمه در مکان دقیق آن، هر تغییر صدای و دیدگاه آن مانند نفس هوای تازه است. به من این شاهکار او است، چیزی که هرگز برابر نمی شود. هنگامی که او جایزه نوبل ادبیات را در سال 1982 دریافت کرد، در پس زمینه کنسرتو پیانو 3 توسط بنیاد بارتوک، که مارکز اغلب در هنگام نوشتن کتاب حضور داشت، بازی می کرد. برای من این شواهدی است که آکادمی Sweedish این کتاب را به عنوان شاهکار خود پیدا کرده است. دوست بزرگوار، عمر تورریسو، 48 ساعت قبل از مرگش به او گفت: \"پاییز وطن پرست بزرگترین کتاب توست: ما همه مثل شما توضیح دهید @ بسیار سپاسگزار Plinio Apuleyo مندوزا برای اطلاعات Ive مورد استفاده در بالا، ...
مشاهده لینک اصلی
من عاشق GGM هستم اما این خیلی بد بود ... سه ماه برای خواندن چنین كتابی كاملا می گوید این همه.
مشاهده لینک اصلی
رمان های اول و سوم در سه گانه گابریل گارسیا مورسکز، یک صد سال تنهایی و عشق در زمان وبا، بیشتر شناخته شده و بیشتر از این، حجم متوسط است. سخت نیست که بدانیم چرا. خود سبک این کار باعث می شود که آن کمتر قابل دسترسی باشد، سبک ای است که جریان هوشیاری در سراسر، اغلب از دیدگاه های شخصیت های مختلف در یک جمله عظیم و روایت است که واقعا تقریبا جایی ندارد، بازتاب چند لایه در طول عمر نامطلوب یک حاکم کارائیب و فرهنگی که او در آن کار می کند و عملکردش را برای حفظ قدرتش حتی زمانی که او هرگز قادر به دانستن آنچه که زندگی است، به استثنای چشم انداز محدودش محدود است. عجیب و غریب نیست که اصطلاحی برای توصیف طرح و روایت این اثر باشد، و اغلب نیز هیپنوتیزم است. ممکن است برای خواننده بیش از پیش آسان باشد که در جملات بی انتها پیچیده و موتیف تکراری که با هم و با هم در میان شش قسمت قرار می گیرند، بیشتر و بیشتر شود، ، بسیار شبیه به گوش دادن به موسیقی، تجربه جریان زبان است و به تدریج اجازه می دهد که داستان خود ظهور یابد و (نسبتا) خود را روشن کند. در میان خواندن بیش از حد به سرعت و مکان نما، خط خوبی وجود دارد و به دقت و با دقت خواندن می شود، به طوری که جزئیات دقیق تر می شود. گاهی اوقات در طول خواندن من خودم را بی قراری کردم، و سپس به طور ناگهانی احساس خودم را جذاب، تجربه عجیب و غریب. شکی نیست که این یک کار فوق العاده کار شده است، تخیلی و ماهرانه با بیش از یک تکه از رئالیسم جادویی نوشته شده است. برای من نکته های نهایی من این است که سخت باشد. من باید از انتهای رمان کوتاهی طولانی داشته باشم تا حس نوشتاری را ارائه دهم. چگونه می توانم کار را ارزیابی کنم یا نمره دهم؟ من آن را 4 از 5 ستاره برای تعالی ادبی، 3 از 5 برای لذت بردن است. او در طول سال های بی شماری او کشف کرد که دروغ راحت تر از شک است، مفید تر از عشق ، پایدار تر از حقیقت، او بدون تعجب در داستان خیالی فرمانده بدون قدرت وارد شد، بدون شکفتن بدون شکوه و احتیاج به اطاعت بدون قدرت، زمانی که در پیروی برگ های زرد پاییز او متقاعد شد که هرگز شاهکار نبوده است از تمام قدرتش محروم شد که به جز در معرض شناختن زندگی، محکوم به کشف کردن درز ها و راست کردن نخ های طناب و پیچ و تاب ضخیم از توهم واقعیت بدون اینکه حتی خیلی دیر شود که تنها زندگی حیاتی یکی از نمایش هایی که ما از این طرف شاهد آن بودیم، آقایی که این آقا را ندیده بود، این افراد فقیر را با دنباله ای از برگ های زرد سال های بی شماری ناامید کننده ما و چشمان ناپایدار شادی ما، که عشق با دانه های آلوده آلوده بود، اما همه ی شما به طور کلی عاشق آقا بودید، جایی که شما فقط یک چشم انداز نامناسبی از چشم های نگران کننده از طریق پره های گرد و غبار پنجره ی یک قطار بود، تنها لرزش برخی از لب های تیز بینی، موج فراموشی یک دستکش مخملی در دست هیچ مردی از یک پیرمرد بدون سرنوشت با هرگز نمی دانست که او چه چیزی بود، یا اینکه او چه چیزی بود، یا حتی اگر او تنها یک تخیل بود، یک ستیزه گر کمیک که هرگز نمی دانست جایی که طرف مقابل بود و جایی که حق این زندگی است که ما با یک اشتیاق غیرمعمول دوست داشتیم، حتی اگر تصور نکنید از ترس از دانستن چیزی که ما آن را خیلی خوب میدانستیم، سخت بود و طولانی بود، اما وجود نداشت هر کس دیگر، به طور کلی، چرا که ما می دانستیم که ما در حالی که او باقی مانده بود هرگز آن را با سوت نرم از پارگی او از یک مرد مرده قطع در ریشه های بریده بریده مرگ، پرواز از طریق صدای تاریک از آخرین برگ های منجمد پاییز خود را به سمت میهن از سایه های حقیقت فراموشی، ترس از ترس از پارچه های پوسیدگی کثیف کثیف و بی نظیری به چالاکی از جمعیت کثیف که به خیابان آواز خواندن شادی در اخبار جنجالی این مرگ و بیگانه برای همیشه از موسیقی آزادی و راکتهای تحقیر و زنگهای افتخار که برای جهان اعلام کرد خبر خوب این است که زمان بیقراری ابدیت به پایان رسیده است. »برای تمام تلاشهای خودمان که وانمود کنیم که زندگی شخصی ما آیا منطق و انسجام وجود دارد، آیا واقعا احتمال دارد که وانمود کند که آنها حس خطی دارند؟ و آیا تا به حال حتی از راه دور ممکن است به دانستن یکدیگر؟ من تعجب میکنم.
مشاهده لینک اصلی
من این کتاب را در میان زیباترین افرادی که تا به حال خوانده ام قرار داده ام. من حتی بالاتر از آن شاهکار و رؤیت، تحریک کننده از رویاها و تصاویر زیرشبکه که برای من قرن های تنهایی بود، قرار دادم.
مشاهده لینک اصلی
این رمان، که یک افسانه در مورد تنهایی قدرت محسوب می شود، در یک کشور تخیلی در سواحل دریای کارائیب پخش می شود. این کشور توسط یک دیکتاتور قدیمی اداره می شود که نمونه اولیه دیکتاتوری آمریکای لاتین قرن بیستم را بازسازی می کند.
مشاهده لینک اصلی